Pentagram – Lions in A Cage
Keşke çok önceden doğmuş olsaydım
Kardeşim beni köşeye kıstıramazdı
Kardeşlerimin en şanslısıyım ben
Güneşin olmadığı bu yerde canlı kaldım
Dört yaşımda kondum buraya
Elli tuhaf yıl geçen bir kapının arkasında
Bir gün daha ve kral ben olacağım
İnsanlar buna inanacak, her şeye inanacaklar
Kafesteki aslanları görün, gazabın düşmanlarını görün
Aslanlar, bir kafeste aslanlar, elli yıl bir duvarın ardında
Aslanlar, bir kafeste aslanlar, kafesteki şu aslanları görün
30 yardalık tozlu zindan tabanı
Yürüdüğüm en uzun yol şu ana kadar
Parlayan güneşe çıkarıyorlar beni
Ve hâlâ şanslı olduğumu söylüyorlar
Zincirdeki zayıf halkayı çıkarıp atın
Beyinden zedelenmiş bir nesil
Başımı kaldıracağım ve güneşi göreceğim
Ve sıra bana geldiğinde, bilin ki kimsenin canını bağışlamayacağım
Kafesteki aslanları görün, gazabın düşmanlarını görün
Aslanlar, bir kafeste aslanlar, elli yıl bir duvarın ardında
Aslanlar, bir kafeste aslanlar, kafesteki şu aslanları görün
Kimin elleri bunlar? Geliyorlar ve benim hayatımı alıyorlar kendi ellerimle…
Ama kardeşlerimi de öldürdüm ben, yapmam gerektiğinde.
Kuşkum yok benim. Ruhum yok benim. Kimin elleri bunlar?
Kim uzaklaştırdı ışığı? Kimin hakkı var? Kim lanet okuyor!?
“Ne yaparsan yap” tek kanun olacak!
Çeviri: Selim Şumlu (2006, güncelleme: 2011)
